▪ Wprowadzenie

Stosunkowo często zdarzają się sytuacje, że pomiędzy polskimi i zagranicznymi firmami są zawierane wieloletnie umowy ramowe na podstawie których polskie przedsiębiorstwa są zobowiązane do produkcji i dostarczania zagranicznemu kontrahentowi różnego rodzaju towarów. Powyższa zależność zachodzi również w drugą stronę. Często firmy niemieckie otrzymują zlecenie wyprodukowania określonej maszyny lub linii produkcyjnej, czy też innej czasochłonnej konstrukcji. Oprócz typowych problemów związanych z realizacją transgranicznej umowy mogą pojawić się problemy związane z utratą płynności przez zagranicznego kontrahenta. W takiej sytuacji pojawiają się pytania dotyczące trwałości umowy i możliwości jej prawnego wzruszenia.

▪ Etapy postępowania upadłościowego w Niemczech

W ramach niemieckiego postępowania upadłościowego – Insolvenzverfahren można wyróżnić trzy etapy. Pierwszy, o którym zwykle wierzyciel jeszcze nie wie, obejmuje przygotowanie wniosku o ogłoszenie upadłości – Insolvenzantrag. Na tym etapie wierzyciel, którym może być zleceniodawca lub zleceniobiorca, posiada jeszcze szerokie możliwości działania. Ogranicza go treść umowy oraz obowiązujące przepisy prawa. Drugi etap związany jest z wyznaczeniem przez sąd tymczasowego nadzorcy sądowego zwanego również tymczasowym syndykiem - vorläufiger Insolvenzverwalter. Podejmowanie określonych działań może już zależeć od zezwolenia tymczasowego syndyka. Trzeci etap będący przedmiotem niniejszego artykułu rozpoczyna się od momentu ogłoszenia upadłości – Insolvenzeröffnung.

▪ Wstęp

Z doświadczenia Kancelarii wynika, że w przypadku nienależytego wykonania umowy kwestia roszczeń z rękojmi może szybko zyskać na znaczeniu. W związku z powyższym analizując umowy, które nasi Klienci zamierzają zawrzeć z zagranicznymi kontrahentami, szczególną uwagę zwracamy na niuanse prawne związane z takim zagadnieniami, jak rękojmia, przejście ryzyka, uzgodnienie właściwości rzeczy sprzedanej itp. Nasza praktyka pokazuje, że sprzedawcy, dostawcy lub wykonawcy stosują różnego rodzaju zabiegi, aby wyłączyć lub maksymalnie ograniczyć swoją odpowiedzialność z tytułu wad rzeczy, co w konsekwencji utrudnia lub w pewnych nawet uniemożliwia skuteczne dochodzenie roszczeń.

Należyte zabezpieczenie roszczeń na czas ewentualnych problemów po finalizacji umowy ma równie duże znaczenie jak postanowienia dotyczące jej bieżącej realizacji.

Niniejszy artykuł dotyczy relacji pomiędzy przedsiębiorcami i powstał na kanwie ostatnich doświadczeń Kancelarii związanych ze skutecznym dochodzeniem roszczenia z rękojmi przed sądem niemieckim w imieniu polskiego nabywcy towaru.

Sprawa dotyczyła zakupionego towaru w ilościach hurtowych, który nie posiadał uzgodnionych w umowie właściwości, w postaci zawartości określonego procentowo pierwiastka chemicznego. Po zbadaniu towaru nabywca ustalił, że zawartość pierwiastka znacząco odbiega od wartości uzgodnionej w umowie. W tej sytuacji nabywca zgłosił wadę sprzedawcy. Sprzedawca nie był jednak zainteresowany polubownym załatwieniem sprawy. Sprawa była wyjątkowo skomplikowana. Przedmiotem obrotu był bowiem specjalistyczny towar, co pociągało za sobą na etapie sądowym praktyczne problemy związane ze znalezieniem odpowiedniego biegłego. Ocenie prawnej zostały poddane następujące zagadnienia: skuteczność uzgodnienia pomiędzy stronami właściwości rzeczy, prawidłowość i terminowość zgłoszenia wad, moment przejścia ryzyka rzeczy sprzedanej na nabywcę, skuteczność złożenia oświadczenia o obniżeniu ceny, a także ustalenie prawa właściwego wobec braku wyboru prawa przez strony.